Geçenler de bir akşam canımın içi kuzum uykuya geçiş süreci başlar başlamaz klasikleşen bir isteğini dile getirdin :) Annecim su istiyorum.Tamam dedim sen bekle ben getireyim durur musun bende geleceğim dedin bu da her zaman ki gibi.Artık baktık gözlerde eser yok ve tuza doğru yöneldin...tezgahtaki ne var ne yok kullanarak sayı saymaya..ve fark ettim ki.Göremediğim neler varmış..Önce çakmaklardan başladık.saydık renklerini söyledik.Sonra baharat kavanozlarından önce büyük küçük alıştırması yaptık sonra tek tek saymaya uğraştık.Üst üste koyduk kule yaptık derken bayağı eğlendik seninle..uykudan eser olmadığını görünce aldık elimize Ceylinin eşleştirme kitabını onu da bitirdik. Daha önce söylemiştim eşleştirme konusunda oldukça iyisin.en zorlarından başladık ama ben bu yapamaz dediklerimi yapmayı başardın ve bizi yanılttın..Babanla fenerle şekiller çizerek oyun ve masallar eşliğinde uyuyakaldın :) Seninle hayata bambaşka bakmaya başladım etrafımda her şey anlam kazandı.Ve sana bir şey öğretebilir miyim diye düşünüyorum sürekli..sanırım montessori felsefesinin özü bu öğrenileni içselleştirmek..öğrendiklerinizi hayatın içinde kullanmak ve bir bilgiyi başka bir tarafa aktarabilmek .Aksi halde kaptan su aktarmanın,kavonuzun bir sayı sayma malzemesi olabileceğini düşünemezdim.Kıyafet asmanın ne işe yarayacağını filan...aslında eğitim her yerde..sadece o taraftan bakmakla ilgili..Yine seninle ben de büyüyorum güzelim..şimdi sana etkinlik hazırlayacağım..Sen babanla gezmektesin..öyle mutlu idin ki..ayakkabılarını giyemesen de iterek bana yardımcı oluyorsun...bunları yaşamak her an büyümene şahit olmak ne kadar güzel...Hep böyle devam etsin güzel yavrum..seni seven annen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder