Seninle İlk programım özel olmalıydı oldu da...

Bebeğim bugün 10 Kasım...Ata mızın 75.ölüm yıldönümü.Ne kadar algıladın bilmiyorum ancak seni bugün her şeye herkese inat anma törenine götürdüm.Atatürk ü uzun zamandır tanıman için çabamız vardı..Son zamanlarda da Atatürk ne yaptı sorusuna...Ülkemizi kurtardı diyorsun..Peki seviyor musun diyoruz çoktan seviyorum diyorsun..canımın içi..öyle üzülüyorum ki..Ülkemin gidişatı pek iç açıcı görünmüyor her fırsatta Unutmamız için her şeyi yapıyorlar..Bugün utanarak söylüyorum bir resmi bile yoktu anma salonunda..Formaliteden toplanmış bir grup vardı işte.Ben erkenden tüm sıkıntılara rağmen yağmur çamur demeden düştüm seninle yollara.İyi de oldu..Biraz mikrofon çınlamasından ürktün, pek sorun çıkarmadan,izledin, dinledin..Atatürk nerede diye çok sordun..Resmini görünce aaa gelmiş bak burada diye bağırdın herkesi gülümsettin. Bence törende ki en samimi sendin..Çoğu inanmadıklarını savunuyordu sanki...:( Canım yavrum..Sen Atatürk ün izinde ona layık bir insan olarak büyü istiyorum...çevrende ondan bahsetmeye korkan bir topluluk olsun istemiyorum...İnşallah bu böyle devam etmeyecek..Bağnaz zihniyetler artık yok olacak.Sana huzurlu yarınlar dilemek ve dua etmekten başka şansım yok..Pek karamsar görünsem de etrafımda ki insanlar beni korkutuyor artık.Atatürk ismini anmak bile yasak sanki herkes korkar oldu, sen öyle olmayan, haklarını savunan, ayakları yerde genç bir kadın ol istiyorum..Özgür düşüncelerinin önünü kimse kapatamasın güzel yavrum..Hayırların şimdiki gibi devam etsin...İşte böyle kuzum..Seninle nice 10 kasımlar da daha kalabalıklarla birlikte olalım...Atatürk sevgimizi hiçbir zihniyet yok edemesin...Kimse artık Atamıza saygısızlık edemesin..

Seni saygıyla ve rahmetle anıyoruz..Bir ölüm ancak bu kadar ölümsüz olabilirdi...Çok özleniyorsun...