Atölye Bambini

Pazartesi, Mart 02, 2015

Revivre...Bring back to life

   İstanbul'da yaşamaya başlayalı 7 ay oldu..Bir türlü yazmaya cesaret edemedim.Şöyle olsun böyle olsun bunu da yazayım onu da derken her zaman yaptığım gibi hep erteledim.Artık vakti geldi başlamalıydım her şeye yeniden. Postun başlığını yaklaşık 2 yıl önce açtığım diğer bloğumdan kullanmıştım bir arayış içerisinde iken..bir şeylerin beni Elazığ da ki monotonluktan çıkarması idi beklentim. Bugün yine çok anlam kazandı farklı bir işin içimdeyim; 3 haftadır da neden yapıyorum ? sorusuna cevap arıyorum ama bilmiyorum sanırım içimde doyuramadığım bir Bahar daha var duygusal olarak sürekli bir şeyler bekleyen...Evet Artık Atölye Bambini m var..Kızıma yaptığım her etkinliği başka çocuklar ile de buluşturmak istediğim sadece 4.atölyemi düzenledim..fena sayılmam tabi çok eksiklerim var.Karakterime ters düşsse de savaşmak zorunda olduklarım var...Ama ben de varım..yapabilirim ve 3 haftadır beynim çok yoğun ..ağrıdığını yorulduğunu hissettiriyor bana..işte öyle anlarda Bahar yapma...yorulma diyorum ama ahhh yaşanmışlıklar ahhh çocukluğum ahhh eksik yanlarım...değiştiremediklerim...
    İstanbula bağlanmak için bir amaç oluşturdum,bağlandım..Her şey burada derlerdi inanmazdım..Evet her şey burda her tür yenilik trend her tür kötülük rekabet hırslarda burada...Ama olsun 33 yılın ardından zorlansamda bir gün bende mutlu,,hep gülerek hep pozitif bakacağım...inanıyorum.Konuşmak istediğim kimse  olmadı bugün sadece yazmak istedim.Ama yine zorlanıyorum.
   Anlatacak o kadar çok şey var ki 7 ayda biriken o kadar o kadar...nereden başlamalıyım bilmiyorum...İstanbul bize hiç iyi gelmedi başta..hala şüphelerim var gerçi :) Derin de bende çok zorlandık..Gerek okul,gerek ev gerek ortam...Allahım ilk zamanlar kabus gibiydi..Elazığ düşünüp ağlıyordum.gerçi hala öyleyim :( Anladım bir kez daha ben alışkanlıklarımdan vazgeçemiyorum.İlk olarak taşındığımız muhit ve ev travma yarattı resmen..Sığmadık eski eşyalar bitik..Derin sürekli eski evimize gidelim diye ağladı...Ondan olsa gerek ev ev gibi değil otel burada o sıcak yuvamız yok gibi...elimden geleni yapıyorum ama olmuyor.Nemli bir evde oturmayalı çok olmuştu..Tek güzel tarafı kız kardeşim yanımda işte üst katıma taşındı...2.evim gibi oluyor...

Yazimi dün tam da burada bırakmışım..Ben öyle bir daha dönemiyorum..ve burada kesiyorum...
Diğer postlarda İstanbul ve bizi detayları ile yazacağım...


Merhabalar yeniden artık bloğuma döndüm ;)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder