İçimden gelen

      3 gündür yazmak için sana oturuyorum ama yazamadan kalıyorum.Biraz zor günler yaşıyoruz yaşayacağız gibi de geliyor.Umarım beklediğim gibi olmaz.Yine anlamsız gözyaşları dökmeye boğazımda yumrularla dolaşmaya başladım.Her şeyden etkilenir en ufak bir olayda ağlar oldum, dengem bozuldu.Bunları sana yazmak ne kadar doğru bilemiyorum ;uzun zaman sonra açıp okuyacağımız zaman bu yazıları aa annem bunları bunları yaşamış dersin.Senle dua ediyoruz" Allahım bizi birbirimizden ayırma ,bize sağlık ,huzur ver..Amin" Bu basit duayı her gün defalarca tekrar ettirir oldun.Aslında hayattan gerçek anlamda beklediğim bu üçü ama bazen elimizde olmayan başka şeyler de canımızı sıkabiliyor.Ya da fazlasını isteyebiliyoruz senin için kendim için ailem için.Ben yaşadığım zorlukları senin çekmemen için uğraşıyorum.Onları sen yaşama diye.Tüm çabam bu yönde oluyor.Tek başıma yeter miyim sana orasını bilemem daha güçlü özellikle duygusal anlamda daha sağlam olmayı dilerdim ama olmadı.İnşallah sen daha güçlü olur bana destek olursun bir tanem.Güzel kızım az önce yanına uzandım,öptüm kokladım.Bugün çifliğe gitmişsin,parkta oynamışsın gündüz de uyumayınca erkenden aç karnına uyudun. Bir de tavşan alıp gelmişsiniz ( neyse fazla girmeyeyim bu konuya ayrıca yazacağım uzun uzadıya).Aç uyuduğun için çok üzülüyorum.Bende okulda ok yoruldum.başım çok fena ağrıyor yine boğazım şişti.İnşallah çabuk geçer...Daha çok şey var yazamadığım ama bir gün gözlerime baktığında anlayacaksın hiç konuşmama bile gerek kalmayacak inanıyorum.Seni çok ama çok seviyorum.Her daim gül,mutlu ol..heyecanla uzun uzadıya konuş istiyorum.Kimseler seni üzemesin ...

Neden koydun bu fotoları dersem...Hiç içimden geldi seninle fotolarımızı paylaşmak :)