Atölye Bambini

Perşembe, Nisan 24, 2014

Kızım için şansımı denedim.Hazır sorulara cevap vermişken post olarak kalsın yavrum ilerde okur dedim :)

 Sizi tanıyabilir miyiz?

Bahar ŞENGÜL HAZNEDAR; 1982 yılında Sinop'un Erfelek ilçesinde doğdum.Hiç aklımda yok iken memleketimin en güzel okullarından birini kazanınca geleceğim de şekillenmeye başladı.Uludağ Üniversitesinden  İngilizce öğretmeni olarak mezun olduktan sonra Bursa da göreve başladım.Şu an doğu görevimi yapmak üzere Elazığ da ikamet ediyorum.9 yıllık öğretmen 2,5 yıllık bir anneyim.Tüm enerjimi mesleğime ve kızımın özgür bir birey ayakları üzerinde durabilen güçlü bir kadın olabilmesi adına harcıyorum.Bundan hiç şikayetçi değilim.

Kaç ay emzirdiniz?

Ben anne sütünün faydalarını bildiğimden 2 yıl emzirdim kızımı.Tek eksiğim o dönemde beslenmenin de ne kadar önemli olduğunu saçlarım dökülmeye başlayınca anlamam oldu. Bebek her türlü sizden alıyor vitaminlerini ama sizlerinde kendinize takviye yapmanız gerekiyor.Artık 2 bebeğime daha bilinçli olurum tecrübe odu banaJ

Hamilelik döneminizde kaç kilo aldınız?

15 kilo aldım yine beslenme alışkanlığım kötü idi maalesefJ

Birlikte nasıl vakit geçiriyorsunuz?

Genellikle etkinlikler yapıyoruz yalnızken yada kitap okuyoruz.Benim işim var ise mecburen tv de çizgi film izlettiğimde oluyor.İzletmiyorum diyenler varsa yalan söylerler J Mutfakta da yardımcım sayılır küçük Derin’im.Müzik dinlemeyi severiz birlikte.Takıldığımız parçalar vardır defalarca dinleriz .

Planlı bir hamilelik miydi?

Evet öyle söylenebilir.İstiyorduk ama bu kadar çabuk beklemiyorduk diyelim.


Geleceğiyle ilgili düşünceleriniz?

Ben hayattan beklentisi hep yüksek biri olarak bu konuda pek yorum yapmaktan kaçınıyorum.Bunları ona yansıtarak üzmekten ya da kararlarını etkilemekten çok küçük olsa da şimdiden bu tavrı takınmamın doğru olduğuna karar verdim böyle de davranıyorum.Ama içimde hobi olarak dans etmesi var onu izlediğimin hayali kuruyorum bazen.Birde Fransa da Sinema okusun isterim.Bunlar benim içimdekiler.Ancak kızıma baktığımda o kadar sosyal bir bebek ki konuşmayı da çok seviyor.İnsanlarla iletişimde olabileceği her hangi bir meslek onu mutlu edecektir.O mutlu olup gülebildiği sürece de ben nefes alabileceğim demektir. Eşim bu konuda şöyle der ne olursa olsun ama mutlu olsun.Çok haklı ben de sağlıktan hiç bahsetmedim aslında bu konuda ağzımı açarken bir sağlık derim oysa.Sağlığı ile bizi sınamasın Allahım.Birlikte huzurlu ömürler sunsun bize.

Kızınız/Oğlunuz nasıl bir çocuk?

Derin’im bebeklikten beri beni üzmedi.Rahat bir bebekti.ağladığını bilmem fazla.Oldukça sakindi.2,5 yaş ile birlikte ben varım demeye başladı biraz daha hareketlendi ama gayet normal süreçten diye düşünüyorum.Oldukça sosyal,kalabalıktan hoşlanır.Konuşmaya müzik dinlemeye bayılır.Kitap okumak,hamurla oynamak en sevdiği şeylerdendir.Duyusal her tür etkinliği severek yaparız.Hafızası kuvvetli.Sözel dilsel zekası güçlü diye düşünüyorum kendini ifade noktasında yaşıtlarına göre çok iyi.Zaten çok erken konuştu kızım.Malum anne dilci baba dilci bizde.Şarkı ile öğrenmeyi sever.Her türlü nesneden ses çıkarmaya uğraşır ve dinler JUnutmadan hayvanları çok ama çok sever.Dışarıdan karga bile getirmişliğimiz vardır varın gerisini siz düşünün

İsmini kim koydu? Anlamı nedir?

Ben koydum.Derin ismi bana çok güzel şeyler çağrıştırıyor.O süreçte herkes karşı gelse de ben direndim.Yüzeysel olmayan, samimi,içten duygularını Derin yaşayabilecek,Ahlakı kuvvetli. Hayatı detaylarda görüp yaşayabilecek bir kız olsun istedim.Her kadına yakışan türden.

Çocuk sahibi olmak sizi, önceliklerinizi değiştirdi mi?

Kesinlikle.Önceden uyandığımda alışveriş sitelerine girerdim.Film izlerdim,daha sosyaldim.Ancak şu aşamada Derin’in gelişimine katkı sağlayacak etkinlik arayışlarım var ,kitapları çocuk yetiştirme üzerine okur oldum.Hiç şikayetçi değilim.Bu bir süreç eski hayatıma döneceğimi biliyorum bir gün.Şu an olması gerekenleri yaşıyorum sadece.Birde evde her şeyimi sahiplenirim ben anıları vardır önemlidir benim için.Derin kırmış dökmüş hiç önemli değil.oynasın istiyorum mutlu olsun tek beni huzurlu kılan şey çocuğumun sağlıklı neşeli evde dolandığı anlar oluyor.İnanın bu böyle.Annelik tarifi zor yaşanılası bir duygu..dönem..diyebilirim

Doğumunuz nasıl geçti?

Benim bebeğim normalinde daha iri olduğundan her kontrolde normal doğum istiyor olduğumdan çekiniyordum J 38 hafta gibiydi kontrole gittiğimizde bebek oldukça büyük dedi doktorum bugün alalım dedi.sezaryen ile doğum yapmak zorunda kaldım.Çok şükür hiçbir sıkıntım olmadı.Arta kalan kilolar dışındaJ

Hamilelik döneminizde herhangi bir sorunla karşılaştınız mı?

Çok şükür çok rahat bir süreçti benim için.Son 2 hafta vücudumda alerjik bir kaşıntı oldu zorla günler sonunda dayanamayıp bir alerji ilacı içmiştimJ

Bebeğiniz ağladığında birkaç aylık döneminde neler düşünüyordunuz? Hemen panikleyip, endişeleniyor muydunuz?

İlk başlarda evet ama tecrübeli anneler vardı yanımda paniklemenin onu daha kaygılandırdığını söyleyince daha dikkatli davrandım.Zaten çok gaz sancısı olmadı Derinimde

Anne olmak nasıl bir duygu?

Yukarıda da bahsettim yaşanılası.Anlatmak öyle zor ki…En değer verdiklerin değersiz oluyorsa,Evde olmayınca bile ordan sürekli çıkıp yanında gelebilecek duyguyu hep yaşıyorsan..2 saat bir yere gittiğinde 2 dk sonra telefonla bakan kişiye sürekli sorup aklının ve kalbinin yarısı hep başka yerlerde ise..O gülerkenki hissedilenler tarif edilemiyorsa,hasta iken panikleyip yüreğin ağzında sürekli araştırıp okuyor ne yapabilirim mi düşünüp yemek bile yiyemiyorsan,kendine alışverişe diye çıksan bile acaba bu Derin de nasıl durur.Bunu görünce mutlu olur ya 1 dk öyle görmek bile yeter deyip sadece onun için bakınıp geziyor oluyorsan bir süre sonra,Kokusu en sevdiğin parfümden bile güzel geliyorsa,Tüm çocuklardan daha akıllı ve dahi geliyorsa sana,Uykusunun en güzel noktasında anne susadım deyip seni kaldırabiliyorsa,Kimseye hazırlamadığın kahvaltı tabakları ile uğraşıyorsa mesela bir penguen yapmak için 1 saatini veriyorsan gecelerle etkinlik araştırmaları yapıp,bir çalgı aleti için aylarca sakladığın zeytin kutusunu gecenin 2 sinde kaplamak için başına oturuyorsan,düşüp bir yeri kanayınca seni kan mı tutuyor hiç önemli değil o ağlamasın korkmasın diye her yerin kan olana kadar peçeteler ile kanı durdurmaya çalışıyorsan,kimseye emanet edemiyorsan. seni seviyorum dediğinde o bebeğin ise üzülüyorsun sen annesin.Çünkü o seni seviyorum dedikçe ölmekten korkuyorsun.Ölüp onu başkalarına bırakmaktan,sonra burnundaki sümüğü bile düşünüyorsun kim silecek ayağına çoraplarını km giydirecek diye…İşte daha yazamayacağım o kadar çok şey var ki annelik yaşanırsa öğrenilir.Okumakla görmekle bilmekle ilgili değil.

Yeni annelere neler söylemek istersiniz?

Her  anınızı yaşayın kullanın,sarılabildiğiniz kadar sarılın..rahat olun ki o da öyle olsun.Her düştüğünde koşa koşa kaldırmayın kötülük yaparsınız bebeğinize.Hep onun tarafında olun.Hayırlarınız az ama yerinde olsun.Ufkunu açmak için farklı eğitim felsefelerini araştırıp uygulayın ben Montessoriyi benimsedim onunla ilgili uğraşlarımız oluyor.Allah sizleri evlatlarınızdan evlatlarınızı da sizden ayırmasın son sözüm ve duam budur.













2 yorum: